In het land van de Isle en de Auvézère, midden in het Parc Naturel Régional Périgord-Limousin, vindt u Jumilhac – een vredig dorp in het groen van de vallei van de Isle. Voor Nederlandse begrippen is het ondenkbaar dat een dergelijk klein dorpje nog ergens hoofdstad van is, maar niet in de Dordogne. Jumilhac is de hoofdstad van een groen kanton.
Die voorname rol dateert natuurlijk uit de feodale tijd. Het meest in het oog springt natuurlijk het imposante kasteel van Jumilhac, maar ook bijzonder zijn de romaanse kerk en de romeinse weg die eindigt bij de romeinse brug over de Isle en door de oude wijk Rouchilloux loopt.
Aan de voet van het kasteel is het goed wandelen en picknicken. De rivier heeft lange tijd veel goud geleverd en her en der kunt u in het water nog steeds op zoek naar goud. Het plaatsje heeft een museum over de geschiedenis van het goud.
Net buiten het dorp vindt u wat gites, vlakbij het zwembad en de midgetgolf. De camping ligt op loopafstand (1300 meter) van het dorp aan de rivier. Ofschoon er veel toeristen Jumilhac bezoeken, is dat niet de voornaamste inkomstenbron van het dorp. Even belangrijk zijn de bloementeelt, de steengroeve, de goudwinning, de landbouw en de ciderproductie
Samen met het kasteel van Saint Yrieix vormde het kasteel van Jumilhac le Grand op de grens van de Limousin en de Perigord een defensieve linie tegen invallen de sarracijnen (de moren), de wisigothen en de engelsen. Regelmatig werd er sinds de vroege Middeleeuwen aan dit kasteel gebouwd en verbouwd. De laatste verbouwing rond het jaar 1600 leverde uiteindelijk het imposante bouwwerk op dat u vandaag de dag kunt zien en maken van Jumilhac de zwarte parel van de Haut Périgord. In de kelder van het kasteel vindt u de museum van het goud.
SAINT JORY DE CHALAIS
Aan het riviertje de Cole vindt u Saint Jory de Chalais. Een plattelandsgemeente van oudsher, getuige de Dolmen (hunebedden) en de oude watermolens.
U bent hier in het natuurpark en op twee kilometer van dit dorp vindt u een manege waar u een paard kunt huren om er de natuur mee in te trekken.
SAINT PRIEST LES FOUGÈRES
Saint Priest is een oude gemeente en dateert uit de 12e eeuw – destijds als een kerkgemeensschap. Hoger dan hier kan je niet komen in de Dordogne.
In Saint Priest werd vroeger staal gegoten; de kerk en het château d'Oche zijn de culturele trekpleister van dit dorp. Er is een bakker en u kunt er slapen in een hotel, die tegelijkertijd ook tabac-bar-journaux is. Zo’n dorp dus.
SAINT PAUL DE LA ROCHE
In de groene heuvels van dit deel van de Dordogne vindt u Saint Paul la Roche. ’t Is niet veel als dorp, een verzameling gehuchten verbonden met pittoreske weggetjes met veel velden en koeien, afgewisseld met bossen.
De toevoeging ‘La Roche’ dankt St Paul aan die enorme kwartsberg waar het tegenaan ligt.
CHALAIS
De gemeente Chalais wordt doorsneden door twee visrijke rivieren, de Valouze en de Touroulet, en talloze kleinere stroompjes en meertjes. Chalais is een klein dorpje in het Parc Naturel Régional Limousin Périgord dat zich voornamelijk bezig houdt met bosbouw.
Het bos en de meertjes zijn natuurlijk aantrekkelijk voor toeristen en die vinden hier, behalve de landelijke rust, twee campings en drie hotel-restaurants. Een beetje wandelen, een beetje fietsen of zwemmen, heerlijk! Bezienswaardig in deze gemeente is verder het Château de Mavaleix
SAINT PIERRE DE FRUGIE
In Saint Pierre de Frugie leeft men van de veeteelt. In de talrijke valleien vindt u veel koeien en geiten. Daarnaast is het niet ver weg: meertjes en bomen, overal herten en bosbouw.
La Coquille
La Coquille – de schelp – ontleent zijn naam aan zijn plek en vorm van het dorp uit de tijd dat het een pleisterplek was op de pelgrimsroute naar Santiago de la Compostella.
Deze vorm ging verloren met de komst van spoorlijn: toen hervormde het dorp zich langs het spoor en werd het een langwerpig dorp. Inmiddels is het de administratieve hoofdkwartier van het Parc Naturel Régional périgord-limousin. In La Barde (oude ijzermijn, meer en bos) is het goed vertoeven.