CARLUX

& OMGEVING:

Carsac-Aillac - Sainte Mondane - Saint Julien de Lampon - Orliaguet - Veyrignac - Prats de Carlux - Calviac en Perigord - Simeyrols - Peyrillac et Millac - Cazoulès

Carlux, gelegen op een rots is een mooie burchtstad in de Dordogne. Een mooi stadje onder een versterkt kasteel in de 'Sarladais', het land van Sarlat.

In de nabije omgeving van Carlux bevinden zich tal van prachtige oude kerken, versterkte huizen en oude abdijen.
In Carlux zelf is bijzondere en elegante schoorsteen te bewonderen (cheminée sarrazine) uit de elfde eeuw, een stadshal en de kerk van Sainte-Catherine.

Het ontstaan van Carlux is verbonden met de bouw van het kasteel op de heuveltop door de Graaf van Turenne. Van wat u er vandaag de dag nog van kan zien is slechts een klein deel. Een groot deel van het kasteelcomplex is in de 19e eeuw ten prooi gevallen aan vernieuwingen en de aanleg van een nieuwe weg.

Vanzelfsprekend kunt u de resten van het kasteel ook bezoeken: het zuidelijke deel bevat de resten van een Romaanse Donjon. Het midden de resten van een toren uit latere tijd.

Carlux bevat wat kleine winkeltjes en is verder een goede uitvalsbasis voor bezoekjes aan de rest van de omgeving, die zich overigens uitstekend leent voor gewoon, op de bonnefooi, rondstruinen. U kunt hier slapen in hotels, een camping en in chambres d'hotes.

Meer informatie (in het Frans) vindt u op http://www.perigordcarluxais-fenelon.com/

CARSAC - AILLAC

Carsac, vroeger "Quersacum" of "Quersac", ontleent zijn naam waarschijnlijk aan "Quercas kroonde" ofwel gekroonde eik – ooit moet hier een enorm bos van Druides hebben gestaan.

Behalve dat stroomt het riviertje de Enea hier in de Dordogne en heeft men hier de mooie Kerk van Carsac op gebouwd. Niet vreemd wanneer twee riviertjes samenkomen: ooit was hier een rivierhaven van belang, evenals Aillac ooit eens een belangrijke haven was. In 1961 was het gemeenschappelijke verleden wellicht de reden om beide gemeentes samen te voegen.
Het is moeilijk voorstelbaar dat veel plaatsen aan de Dordogne vroeger havensteden van naam waren, waar opbrengsten uit de bos- en landbouw aan boord werd geladen, scheepswerven boten repareerden, etc. De komst van de spoorwegen heeft aan dit alles een einde gemaakt: logisch want de waterstand van de rivieren was niet bepaald een stabiele factor.

Vandaag vindt u in Carsac Aillac gallo-romaanse resten in Sainte Rome en prehistorische abri’s, de ruines van de kastelen van Carsac en Aillac, hun beider kerken en een molen uit de 15e eeuw.
Ooit moeten het bloeiende gemeentes zijn geweest, dankzij de visvangst en de havens. Door de komst van de spoorwegen is vandaag de dag niet veel meer over van auberges, scheepswerven, winkels, smederijen en andere activiteiten.

VEYRIGNAC

De minibourg (Bourgade) van de Périgord Noir Veyrignac, laat zich vooral ’s ochtends van haar schoonste kant zien, wanneer de zonval de stenen goudkleurt.

De naam van het dorpje komt uit de Gallo-Romaanse villa die hier ooit eens stond en die vergroeide tot een kerkdorp in de 12e eeuw.
Het dorpje kent drie kastelen, ieder uit een andere tijd: die van het dorp (opnieuw opgebouwd in de18e eeuw en dus de voortzetting van de Gallo Romaanse oorsprong), verder het kasteel van Rocanadel, een ancien repaire noble en het kasteel La Cabane, een eeuwenoud familiebezit tot in de jaren ‘90.
De omgeving van Veyrignac leent zich vaak als filmdecor: meerdere malen zijn hier filmgezelschappen neergestreken, het laatst in 1997 voor de La Fille de d’Artagnan. Als u hier bent, kunt u meteen ook het Chateau de Fenelon bekijken. Wandelen, mountainbiken en vissen horen hier tot het vertier. U slaapt er in chambres d'hotes bij de boer.

SAINTE MONDANE

Op de linkeroever van de Dordogne, tegenover de gemeente Calviac op de andere zijde van de Dordogne, vinden we het plaatsje Sainte Mondane. De plaatsjes zijn met elkaar verbonden, al stroomt de rivier ertussen.

Calviac is gesticht door zendelingen uit Bordeaux. Hun namen Laban en Mondane, zij zouden de omgeving van Sarlat kerstenen en stichtten in Calviac een klooster dat vandaar uit aan het werk ging. Het klooster zou de latere bisschop van Bisschop en heilige St Sacerdos voortbrengen.
Ergens in die tijd kregen de beide heren onenigheid of een ingeving, waarna de heer Mondane aan de andere kant van de rivier een nieuwe verblijfplaats opzocht.
De onenigheid zou zijn voortgekomen uit het feit dat Mondane om onduidelijke redenen door zijn zoon was ‘veranderd’. De man werd tot kluizenaar en verbleef in de grot, die later een bedevaartsoord werd .
Een andere versie van het verhaal vertelt van een Mondane die daar leefde na de dood van Laban, dan weer met zijn vrouw, dan weer gescheiden van haar. Zij verdeelde haar tijd tussen klooster aan gene zijde, haar man aan de andere zijde en trok regelmatig ten strijde trok tegen de Sarasijnen (Ararbieren). Een dergelijk leven was van mythische proporties en dus werd de grot werd een bedevaartoort.
De grot vindt u tegenover het stadhuis. Het dorp is verder vooral verbonden met het Chateau de Fenelon , dat in 1651 gesticht werd door François de Salignac de la Mothe Fénelon. U kunt hgier goed wandelen, fietsen, kanoen en kayakken. U slaapt er in chambres d'hôtes à la ferme.

SAINT JULIEN DE LAMPON

Op de linkeroever van de Dordogne, 3 kilometer van Carlux ligt St Julien de Lampon. Nu vindt u een brug tussen de beide plaatsen (uit 1895).

Ooit vaarde hier de pont (bac) tussen het diocees van Sarlat aan de ene kant van de rivier en dat van Cahors aan de andere kant van de rivier. De Franse revolutie maakt een eind aan de religieuze grenzen en deelde deze plaats in bij het Departement de Dordogne.
Aardig te vermelden is verder dat de revolutionaire legers in St Julien een kastanje plantten in 1848. De boom van de vrijheid. Een boom die de tijd heeft ovreleefd, want nog altijd kunt u deze oude boom bekijken op het kerkplein.
Van de 12e eeuwse kerk in dit dorpje is bijna niets over. Waarschijnlijk dateert alleen de klok uit de middeleeuwen. De kerk die u nu ziet dateert uit de 15e eeuw en volgt het model van een latijns kruis. De fresco’s uit de 16e eeuw zijn het bewonderen waard.
Verder vindt u hier iedere donderdagochtend een leuke markt, waarbij de volledige omgeving aanwezig is. Er zijn verschillende wandeltochten uitgezet en u kunt er goed mountainbiken.

PRATS DE CARLUX

De prada van Carlux ligt het verste verwijderd van de rivier van alle gemeenten van deze canton. Prada (nu prats) betekent eigenlijk, weidegrond, prairie. Een boerendorp is het dus, dat Prats de Carlux.

Maar niet altijd, want in de prehistorie moeten hier bijzondere werklieden aan de slag zijn geweest, in de grot van Pech de Bourre zijn namelijk bijzondere tweezijdige bijlen (bipennes) gevonden uit prehistorische tijden.

En er is meer cultureel erfgoed. Zo is er bjivoorbeeld een prachtig romaans kerkje uit 1153 dat dan nog Sainte Mariae de Pratis heet en later Saint Sylvestre genoemd wordt: bijzondere klokkentoren en een leistenen dak met een authentiek interieur: een omweg waard.

CALVIAC EN PERIGORD

Calviac is ontstaan rond een klooster gesticht door Laban en Mondane, die de omgeving van Sarlat kerstenden. De bourg is bestaat uit twee lage gedeelten: uit de 12e eeuw en uit de 15e eeuw. Het hoogste gelegen deel van dit plaatsje dateert uit de 17e eeuw.

Ook al komt de heilige Saint Sacerdos (ooit bisschop van Limoges) oorspronkelijk uit Calviac, en stierf hij hier op bezoek bij zijn moeder: zijn relieken vindt u hier niet, die liggen in de cathedraal van Sarlat. Wel moeten hier (naar overleving) zich de heilige resten van Sainte Radegonde bevinden.
Tot aan het einde van de 19e eeuw was er slechts één brug waarmee men de Dordogne kon oversteken, deze brug stond in Bergerac. Andere reizigers moesten dus naar plaatsen zoals Calviac waarin een ‘bac’ voor de overtocht zorgde. Een plaats met een bac, had tegelijkertijd het recht van Tol, tol die de omgeving enige welvaart bracht. Deze vorm van ‘oversteek’ (verricht door een ‘passeur’, die in een stenen huis aan de rivier woonde) heeft tot 1960 zo gefunctioneerd.  Nog altijd vindt u er de resten: de steiger voor de embarquement is onlangs gerestaureerd bij het Maison du Passeur.

Sinds enige jaren vindt u in Calviac iedere zondagochtend een markt met lokale producten. U bezoekt er dan meteen even het kerkje en het klooster.

SIMEYROLS

In het jaar 1053 lezen we voor het eerst dat hier mensen gevestig zijn: op de Sanctus Amandis de Simeyrols. Op de eerste zaterdag van augustus is het feest in deze kleine bourg, die zonder twijfels is opgebouwd rond de mooie romaanse kerk uit de 12e eeuw.

In deze kerk staat een mooi koor met houtsnijwerken die onder andere Côme en Damien afbeelden, christelijke dokters van Arabische afkomst, beschermheiligen van de dokters van Simeyrols.
Verder is hier nog het manoir de La Lauvie te bewonderen en biedt het dorp in de nabijheid mooie vergezichten.

U kunt er fijn wandelen (route 24 Carlux naar Simeyrols), Mountainbiken (tochten variërend van 6 tot 16 km) en fietsen.

ORLIAGUET

Het kleinst dorpje uit de omgeving van Carlux is Orliaguet, 4 kilometer ten Oosten van Carlux met zelfs minder dan 100 inwoners, en da’s zelfs voor de Dordogne weinig.

Ooit is hier een gepolijste steen gevonden, die bewerkt was in de nieuwe steentijd, maar verdere materiele resten van belang, hebben de opvolgende generaties mensen niet achtergelaten.
Pas in de 12e eeuw gebeurt er weer eens wat: niet ongebruikelijk in dit deel van de wereld, wordt er een kerk gebouwd, gewijd aan Santi Stéphani di Orliagueto en zie hier de origine van de naam van dit dorp, dat tot aan de revolutie geen dorp maar een parochie was.
Sinds die tijd is het inwonertal van 300 gezakt tot 65 in 1970 en is het een van de weinige dorpen in Frankrijk waar er meer everzwijnen leven dan mensen.

PEYRILLAC ET MILLAC

De bourg van Peyrillac bevindt zich op 7 kilometer van Carlux, aan de voet van een heuvelgebied, met voor zich een vruchtbare vlakte, bevloeid door de Dordogne.

De steile stenige hellingen zonder begroeiing vormen een contrast met de groen beboste heuevels aan de andere kant , die ook nog beschutting bieden voor de noordelijke winden.
Millac ligt op een ontoegankelijke grot waardoor het water stroomt dat als de bron van St Martin (de overlevering vertelt dat deze grot door de Engelsen is geopend) naar buiten komt. Peyrillac en Millac is een ideale plaats voor vakantiegangers die van natuurlijke contrasten houden. Want, zo vinden de bewoners daar: de twee dorpjes (bijeengevoegd door de koning) vormen elkaars contrast. En de natuur werkt ook door in de mensen, ’t Is maar wat je er van maakt: Peyrillac was droog en steenrijk (tot de ontdekking van de bron van Turelure), Millac heeft water te over en is groen.

CAZOULÈS

Op de linkeroever van de Dordogne vinden we Cazoulès. De plaats ligt aan een rotsmassief het Pas du Raysse, waarvan de wanden door de schippers van de Gabares gevreesd werden in de laatste eeuw.

De gemeente was lang een eenvoudig boerendorp, maar door de komst van de spoorwegen (Parijs – Toulouse en Bordeaux – Aurillac) werd niet alleen het dorp fysiek doorsneden, ook ontstond een andere bevolking: een deel landarbeiders, een deel industriële arbeiders. Tegenwoordig dient het station alleen nog als feestzaal en is de vroegindustriele dynamiek al weer verdwenen. Wel dendert een paar keer per dag de sneltrein uit Parijs op weg naar Toulouse voorbij. Verder is het hier rustig, vindt u hier drie kastelen en kunt u fijn baden in de rivier en wandelen in de omgeving