CLUZEAUX
IN DE DORDOGNE
In het zuidwesten van Frankrijk vindt u regelmatig de aanduiding Cluzeau. Dat doet denken aan het nederlandse woord Kluis, maar betekent in deze omgeving niets meer en minder dan (uitgehouwen) grot om de bevolking te herbergen in ongewisse tijden. Vluchtplaatsen dus. Vaak werd er ook de oogst opgeslagen: zo had men het voedsel bij de hand en kon men het lange tijd uithouden wanneer men belegerd werd. Ook hadden de aanvallers zo geen toegang tot het voedsel hetgeen ze dwong tot verder trekken. Cluzeaux waren vaak natuurlijke grotten die door de mensen waren aangepast en versterkt voor verdediging. Er wordt een onderscheid gemaakt naar drie soorten cluzeaux:
Cluzeaux van de valleien – in verschillende vormen variërend van kleine cabines bovenin de rotsen tot flinke forten in het midden van de rotswand.
Rotswoningen, rotssteden – complete dorpen uitgehouwen in de rotsen, vaak niet al te hoog, maar hoog genoeg om bescherming te bieden, soms gevestigd in door de natuur gevormde grotten en soms volledig door de mens uitgehouwen bewoonbare plaatsen. Het daglicht had toegang tot deze plaatsen en de volledige oogst werd er ook opgeslagen.
Ondergrondse vluchtplaatsen. Een aantal opeenvolgende grotten die uiteindelijk tot diep onder de grond leidden. Hier was geen daglicht en deze plaatsen waren niet bedoeld om er lange tijd door te brengen. De toegang ertoe was dan ook goed verstopt..
|